Arkadaşlık Akrabalıktan Daha mı Önce Gelir?

 Arkadaş kimdir? Aranızda hiçbir kan bağı bulunmayan zamanla edinilen güvene dayalı sohbet ortaklığıdır. Yeri gelir ailenize anlatamadığınız sırlarınızı arkadaşlarınızla paylaşırsınız. İyi veya kötü zamanlarınızda her zaman beraber olursunuz. En önemlisi de arkadaşınızı veya dostunuzu kendi seçme lüksünüz vardır. Belki de o yüzden arkadaşlarımıza hayatımızda büyük yer veriyoruz.

 Akraba ise aranızda kan bağı olan ve seçme şansınızın olmadığı yakınlarımızdır. Akraba kazığı diye bir tabir vardır ki bunu çoğu insan yaşamıştır. Çünkü elin yabancısına duyduğunuz güveni akrabanızdan da beklemişsinizdir ve sonuçları ile hayal kırıklığına uğramışsınızdır. Genelde araba ile sorunlar maddiyat üzerine olsa da ikinci sırada kıskançlık gelir bana göre. Nedendir bilmem ama akrabalar bir yakınının başarılı olmasını ve kendinden üstün olmasını kabullenemez. Kendisi ile kıyas yaparak daha ileride olmanızı istemez. Halbuki gerçek akrabalar kendi kanından birinin başarılı olmasını gönülden dilemelidir. Onun başarısı veya gücü aynı zamanda seninde başarın sayılmalıdır.

 Arkadaşlık genelde karşılıksız yapılan iyilikler olurken akrabalıklar çıkarlara dayanıyor. Arkadaşından zarar gören de olmuştur ama akrabadan gelen zararla karşılaştırıldığında önem arz etmez. Arkadaşın yanlış yaptığında görüşmeni kesersin ve bir daha tekrarı olmaz. Akraba ile aynı durum yaşandığında gönül kırılır ama her zaman yüz yüze bakmak zorunda kalabilirsin. Arkadaşlar seçtiğimiz kardeşimiz olurken akrabalar mecburi kandaşlarımızdır. Tabi bunda en büyük etken daha önce de söylediğim gibi arkadaş seçerken kendi karakterimize uygun özellikler aramamızdır. Böyle olunca da yanılma payımız azalıyor. Hatta yapılan bir araştırmaya göre yakın arkadaş olduğumuz kişilerle yabancılara nazaran daha fazla ortak DNA taşıyoruz.

 Günümüzde bu iki kavrama da hak ettiği değer verilmiyor. Çabuk tüketme alışkanlığımız bu konularda da etkili oldu. Gerçek dostluklar yok oldu, akrabalar unutuldu gitti. Dünya küçüldükçe biz de kabuğumuza çekilmeye başladık. Adeta hiç kimseye ihtiyacımız yokmuş gibi bencil davranışlar sergilemeye başladık. Belki teknolojinin etkisinden belki de hayatın şartları gereği bu yönde sürükleniyoruz ama öyle ya da böyle başkalarına he zaman ihtiyacımız vardır. Birini dinlemek veya anlatacak dertlerini dinleyecek birini bulmak şarttır.

 Ben arkadaşlığı daha üstün görenlerdenim. Hatta öyle arkadaşlarım var ki ailemden bile çok merak ederler ve sorarlar. Uzun yıllar içinde kötü bir enerji veya yanlış bir karar görmediğim kişiler bunlar. Akrabalar içinde sevdiklerim de var tabi ama genelde bıraktığım yerde dururlar. Zararlarını görmezden geldiğinizde ve sabır çektiğinizde gayet güzel anlaşabiliyoruz:)

Bu konuyla alakalı sözüm; "Gönül bağın olan arkadaşın, kan bağın olan akrabadan daha yakındır."